Depresja jest to zaburzenie charakteryzujące się różnymi objawami, które występują przez okres co najmniej 2 tygodni w postaci: zmian nastroju polegających na pogrążeniu się w smutku, przygnębieniu, wygaszeniu zainteresowań, utraty zdolności do odczuwania przyjemności oraz zaburzenia psychoruchowego.
Depresja jest z reguły wtórna, a pierwotnym podłożem jest lęk, nerwica, tłumienie emocji. Inne częste objawy pojawiają się w postaci: pogorszenia koncentracji, pamięci, procesów myślowych oraz zaniżenia poczucia własnej wartości.
Zespół depresyjny - zaburzone obszary funkcjonowania - to zaburzenia psychiczne w różnej postaci, czyli: zaburzenia emocjonalne, poznawcze, społeczne, również zaburzenia motoryczne - człowiek siedzi albo leży, nie ma ochoty wstać, ma trudności z koordynacją wzrokowo - ruchową.
Zaburzenia somatyczne - jest to proces depresyjny, w którym człowiek bardziej szuka odpowiedzi w sferze somatycznej niż psychicznej, np. chory wskazuje lekarzowi, że bolą go stawy, serce, czy też ma kłopoty z przewodem pokarmowym.
Są to zaburzenia ruchowe, osłupienie, ograniczenie komunikowania się (spowolnienie ruchowe, mała dynamika ruchów, otępienie).
Objawy pobudzenia psychoruchowego: nadmierna bądź gwałtowna gestykulacja, gwałtowne podejmowanie decyzji, niepokój psychiczny, dezorganizacja wykonywania czynności, które wymagają skupienia.
Objawy somatyczne powodują rozwój zjawiska depresji. Jeśli chory cierpi fizycznie i te dolegliwości są długotrwałe i dokuczliwe, nie może sobie z nimi poradzić, a pomoc medyczna nie jest w pełni skuteczna, wówczas może rozwinąć się zespół depresyjny jako odpowiedź na chorobę.
Częstym powodem jest nerwica, która jest bardzo dokuczliwym zjawiskiem. Może mieć różne oblicza: paniki, lęku, natrętnych myśli, martwienia się, obawy o życie. Wydaje się, że osoba taka nie ma powodu, by narzekać, ma wszystko co jest jej potrzebne, a jednak cierpienia są dla niej subiektywnie trudne do zniesienia. Jeżeli taki stan utrzymuje się przez długi czas, to konsekwencją może być depresja o podłożu psychogennym.
Genetycznie człowiek może być wyposażony w skłonności do zaburzeń depresyjnych. W takiej sytuacji istnieje zwiększone prawdopodobieństwo rozwinięcia się zespołu depresyjnego.
Występują one na przemian, są to głównie zaburzenia nastroju.
Są euforyczne, pełne energii i wiary w siebie, ubierają się elegancko, wyglądają szczególnie dobrze, są uśmiechnięte, zadowolone z siebie, mają donośny i pewny siebie głos z mocną, wyrazistą barwą. W trakcie spotkania mówią bezustannie, zmierzając do zmonopolizowania konwersacji opowiadaniem skandalizujących opowieści i ciekawych dowcipów. Łatwo się rozpraszają przeskakując z tematu na temat. Odgrywają dobrze rolę duszy towarzystwa. Osoby takie żywią do siebie zaufanie mając samoocenę, której brak adekwatnych podstaw, natomiast nie przyjmują krytyki od innych. Są z siebie zadowolone, lubią przemawiać, pisać listy do ważnych osób. Zaś z drugiej strony potrafią dobrze manipulować ludźmi. Ich energia i wiara we własne możliwości może prowadzić do zrobienia kariery, np. w polityce. Natomiast ich główne słabości, to: niezdolność do prawidłowego spostrzegania siebie, irytowanie innych swoją dominacją i niewłaściwym zachowaniem, ciągła gadatliwość, tendencja do dziwacznego zachowania, wynikająca z iluzorycznego postrzegania siebie. Swoim zachowaniem ludzie ci mogą stać się dokuczliwi dla innych.
Z reguły są owładnięte poczuciem winy, brakiem motywacji, przygnębieniem, cierpieniem, wycofywaniem się z życia publicznego i zawodowego.
Psychobiostymulacja jest skuteczną metodą psychologiczną pozwalającą wkroczyć w obszary odpowiadające za rozwój depresji i eliminację powstałych już objawów.
Terapia umożliwi Ci wyeliminowanie wewnętrznych konfliktów, dzięki czemu Twoja osobowość powróci do równowagi psychofizycznej. W Twym umyśle pojawi się pozytywna energia, witalność, radość, która wyzwoli pozytywne emocje. W ten sposób powstanie nowy wzór myślowy - źródło, pozwalające ujawnić się nowym, wspaniałym umiejętnościom i zdolnościom. Powróci radość życia.